ملیت :  ایرانی   -  قرن : منبع : دایره المعارف اساطیر و آیین های باستانی جهان

اخزیا (Ahaziah)، نام دو تن از شاهان یهود می‌باشد؛ پسر و جانشین آحاب (Ahab)، هشتمین شهریار اسرائیل. وی ضلالت و بی‌دینی آحاب را شعار خود ساخته و بعل (Baal) و عیشتر (Ishtar) را پرستش نمود. در مدت سلطنت او، موابیان یاغی شدند. اخزیا با یهوشافاط (Jehovahshaphat)، پادشاه یهودا در دریای احمر تجارت می‌کرد و به واسطه‌ی بی‌دینی، تمامی اموالش به باد رفت و خسارت فراوان دید. او، پس از آنکه در خانه‌ی خود، به واسطه‌ی اعجاز، از پنجره پایین افتاد، نزد خدای فلسطینیان فرستاد تا درباره‌ی شفا یافتن خود مشورت کند. ایلیا (Elijah)، پیغمبر بنی‌اسرائیل، وفات فوری او را اولاً به ملازمان او و بعد به خود او نبوت نمود، در حالی که دو فوج پنجاه‌ نفری از ملازمان اخزیا را به توسط آتش از آسمان هلاک نموده بود. دومین اخزیا، که یهواحاز و عزریا نیز خوانده شده، پسر یهورام (Jehoram) و عثلیا (Athaliah) و پنجمین پادشاه یهودا بود که در843 ق‌م، در بیست و دو سالگی به جای پدر بر تخت نشست. وی مدت یکسال در اورشلیم (Jerusalem) سلطنت نمود.